ای عزیز نماز نه یک گل که هزار عبادت است .
تفسیر روانی ،عرفانی ، اخلاقی ، ادبی ، اجتماعی نماز اهمیت نماز و تفسیر آن اهمیت هر تفسیری به اهمیت و منزلت موضوعی است که مورد تفسیر قرار می گیرد و از آن جایی که نماز بزرگترین ذکر الهی است تفسیر آن از موقعیت و مرتبه ممتازی برخوردار است.بنابراین لازم است برای بیان اهمیت بیشتر تفسیر نماز به جایگاه رفیع این عبادت بزرگ اشاره ای داشته باشیم. نماز از بزرگترین عبادات همه ی ادیان است که از بالا ترین آثار تقرب به خدا ، تهذیب نفس ، و سایر ارزشهای الهی برخوردار است به گونه ای که مصونیت انسان در برابر هر گونه تفکر و اخلاق باطل و در نهایت وصول به رضوان الهی با این عبادت بزرگ حاصل میشود. نماز ملاک ارزش آدمی و معیار قبولی و رسمیت تمام اعمال و عبادات اوست که اسلام آن را به عنوان نهر جاری،معراج مؤمن ،ستون ،چهره و رأس دین معرفی کرده است. نماز تنها عبادت جامع ، همگانی ، همه مکانی است که از جمیع اذکار الهی از جمله حمد که گنجی از گنجهای خدای سبحان است برخوردار است و به همین مناسبت خدای تعالی از آن به عنوان «ذکر بزرگ الهی» نام برده است ،و حجم زیادی از آیات و روایات را به معرفی و ترویج آن اختصاص داده و بیشترین آثار اخروی را بر آن مترتب ساخته است. نماز حدیث عشق و بهترین وسیله ی ارتباط طرفینی مؤمنبا حضرت دوست است که عاشقانه ترین حالات و زیباترین روحیات و تربیتهای الهی رادر نماز گذار پدید می آورد. این عطیه الهی به گونه ای است که انسان به هنگام شروع،احساس پرواز دارد و با بالا ترین دستهایش همانند کبوتری که بال خود را برای پرواز می گشاید با تکبیر پرمیکشد و با ادامه ی نماز بتدریج اوج میگیرد آنچنان که رکوع را در فرازی بلند و سجده را در اوج پرواز معنوی خود بجای می آورد و به این عروج الهی ادامه میدهد تا با نزدیک شدن به پایان این پرواز روحانی حالت نزول به خود میگیرد و با سلام نماز بر زمین می نشیند. اسلام همانند ادیان گذشته نماز را به عنوان بهترین وسیله تقرب و معراج ملکوتی مؤمن برگزیده است و موجبات کمال و عشق به حق تعالی را به بهترین شکل آن فراهم ساخته است :«اقرأ وارق» (بخوان و بالا برو) اهمیت نماز بیشتر از آن است که به قلم یا زبان ما بگنجد،و هر یک از مؤمنین به فرا خور معرفت ، حال و مراتب ایمان ایمانن خود می توانند از این مائده ی بزرگ آسمانی کامیاب شوند. اسم کتاب : تفسیر نماز مؤلف :حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا اکبری از چه پناهنده شویم پناهندگی از خطر محتمل یا قطعی است. خطرات فراوانی آدمی را تهدید که برخی مربوط به دنیا و بعضی به آخرت مرتبط میگردد که در هر صورت باید به حق تعالی پناهنده شود. البته امور معنوی از اهمیت به سزائی برخوردارند . چه کسانی که با یک عمر اعتقاد صحیح یا ارزشهای اخلاقی بلکه مقامات عرفانی به فلاکت های آشکاری رسیده اند.اگرچه تحصیل حالات معنوی کار دشواری است،اما غالباً این حالات با همه ی مراتب و ارزش ها و محبوبیتی که داغرند با یک دنیا تأسف از کف میروند . بعد از آن که انسان پناهندگی خود را با آیه شریفه ی «قل اعوذ برب الفلق» اعلام کرد مصادیق آن را این گونه ذکر میکند: «از شر آنچه خدا خلق کرد و از شر شب تار آنگاه که در آید و از شر زنان جادوگر که در گره ها بدمند و از شر حسود آنگاه که حسادت ورزد.» پناهندگی انبیاء که از قدرت معنوی فوق العاده ای بر خوردار بوده ، مورد توجه و عبرت انسانهاست که به برخی از موارد آن اشاره میکنیم: حضرت موسی(ع) در برابر فرعون و تهاجم فکری و دیگر حملات او به خدای تعالی پناه برده می گوید : من به پروردگار خود و شما از شر هر متکبری که به روز قیامت ایمان ندارد پناه می برم . اسم کتاب : تفسیر نماز مؤلف :حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا اکبری
| Design By : Pichak |
